Het is wat het is…zegt het hart
Ik vind dat nog niet altijd zo gemakkelijk om vanuit mijn hart te werken. In onderstaand gedicht van Erich Fried vertaald door Remco Campert wordt wat ik daarin tegenkom mooi verwoord.
Het is wat het is
Het is onzin zegt de rede
Het is wat het is zegt de liefde
Het is ongeluk zegt de berekening
Het is niets dan pijn zegt de angst
Het is uitzichtloos zegt het inzicht
Het is wat het is zegt de liefde
Het is belachelijk zegt de trots
Het is lichtzinnig zegt de voortvarendheid
Het is onmogelijk zegt de ervaring
Het is wat het is zegt de liefde
Erich Fried, vertaald door Remco Campert
Het eerste dat bij mij opkomt wanneer ik moet verwoorden wat werken vanuit mijn hart betekent: ‘Ik wil de wereld redden’. Al als klein kind kon ik dat voelen in grote dromen en daden die ik daarin zou verrichten. Mensen zouden met bewondering naar mij kijken en ik zou credit krijgen voor mijn werk voor de wereld.
Je zou nu kunnen stoppen met lezen, omdat het een kinderlijk verlangen is dat ik hier verwoord, de volwassene in mij en misschien ook wel die in jou zegt: ‘Grow up’. En dat is ook precies de manier waarop onze dromen en onze kinderlijke verlangens om bij te dragen een stille dood kunnen sterven. Gaan sluimeren, weg gaan ze eigenlijk nooit helemaal, onze diepste verlangens gaan een leven lang met ons mee of we ze nu leven of niet.
Leven we ze niet…dan is dat ook wat het is! En we doen daarin ook onszelf en de wereld tekort. Elke stap is er een en die is veelal kleiner dan ‘de wereld redden’. Dat is dan weer het voordeel van opgroeien dat we ons verlangen de menselijke maat kunnen geven.
En elke stap is er één zegt de liefde.
Leven we ons verlangen dan komen we onszelf daarin ook tegen in vragen als:
– hoe verbind ik mij met mezelf?
– hoe verbind ik mij met mijn diepste verlangens?
– hoe verbind ik mij met anderen?
Wat betekent verbinden voor mij? Verbind ik me ten diepste eigenlijk wel? Wat ontmoet ik daarin in mezelf en in hoe ik het contact met mijn verlangen, contact met anderen vorm geef?
Mensen kunnen vanuit anxiety(hiervoor is niet echt een goed Nederlands woord) of liefde gehecht zijn aan anderen, aan hun verlangen, een omgeving, ideaal , werk en noem maar op. Dat zal voor ons allen afhankelijk van de manier waarop we hechting in ons opgroeien ervaren hebben, verschillen. Het is veelal niet zwart en niet wit, maar een spectrum met veel grijstinten.
Een mooi voorbeeld van gehecht zijn en werken vanuit het hart en daarvoor staan vond ik afgelopen zaterdag in het NRC in een interview met Els Swaab over de redenen waarom zij haar voorzitterschap van de Raad van Cultuur neerlegt.Vanuit liefde voor de kunst, haar eigen visie op hoe zij de bezuinigingen zou effectueren en het feit dat het advies van de Raad geen aanleiding vormt voor onze minister om hen kritisch te bevragen op hun motivatie, gaat ze weg.
In woorden en daden manifesteert zich het werken vanuit het hart.
Source: Blogs Joosten Consult
